Tuesday, January 26, 2010
Sunday, January 24, 2010
It seems like nothing matters anymore
Too blind.
Too deaf.
Too hurt.
Too broken.
Too tired.
Can't find any reason to live.
Too deaf.
Too hurt.
Too broken.
Too tired.
Can't find any reason to live.
Thursday, January 21, 2010
Sagad na
A very good friend of mine told me: "Sagarin mo (na) 'yong natitira sa'yo hanggang (sa) wala na talaga."
Nalalapit na. Nakakapagod na talaga.
Magpapaalam na po ako.
Nalalapit na. Nakakapagod na talaga.
Magpapaalam na po ako.
Tuesday, January 19, 2010
Sunday, January 17, 2010
Kung sino ka man
Whoever you are, i really need you right now.
Para akong tupang naliligaw ng landas.
Walang nakaaalam. Walang nakaiintindi.
May bukas pa nga bang naghihintay?
Sana nariyan ka. Kailangan kita.
Para akong tupang naliligaw ng landas.
Walang nakaaalam. Walang nakaiintindi.
May bukas pa nga bang naghihintay?
Sana nariyan ka. Kailangan kita.
Paglisan
Kailangan pa bang lumisan ang isang tao o mawala ang isang bagay bago malaman ang tunay na kahalahagan ng nilalang o ng bagay na ito?
Kadalasan, ito ang nagiging sitwasyon. Bunsod ng pagbabalewala at kakulangan sa pagpapahalaga, dala na rin siguro ng mga maling pag-iisip at pagpapa-prayoridad, may mga bagay tayong napapababayaan at hindi nabibigyan ng pansin. At sa huli, naroon talaga ang pagsisi. Isang araw ay magigising na lang tayo sa isang masaklap na katotohanan na huli na pala ang lahat.
Napakaikli talaga ng buhay kung tutuusin. Pero, bakit nga ba tayo nanatiling matatag sa ating nakagawiang paniniwala at patuloy na umaasa? Sapagkat, tao tayo. Takot. Nagmamadali. Walang tiwala sa hinaharap. May saysay nga ba ang pithaya? Minsan nakapapagod na rin talaga. Parang wala ng kakapitan pa.
Nalalapit na ang magaganap paglisan. Paglisan na walang kasiguraduhan. Nakangangamba ngunit kinakailangan na.
Thursday, January 14, 2010
No Time to Recover
Hindi pa man nakababangon sa dinulot ng nakaraang unos, dumating na naman at nanalanta ang isa pang pamilyar na kombinasyon ng hangin at tubig.
Sa pagkakataong ito, mas malaki ang pagbabago na idunulot ng bagyong ito. Mas marami itong tinangay na mahahalagang bagay sa aking bahay at buhay.
Siguro ganito lang talaga ang buhay. Walang kasiguraduhan. Biglaan ang lahat.
Ayon sa isang script sa katatapos lang na Panunuluyan 2009: "Ang paglisan ng isang tao ay hindi nangangahulugang natatapos na rin ang buhay para sa'yo."
Sa kabila ng lahat ng paghihirap na dinaranas, ang mahalaga ay may natutunan sa bawat karanasan. Mahirap; walang nagsabing madali. Pero kakayanin. Walang dapat gawin kung hindi ang kayanin at ipagpatuloy ang buhay.
Pabangon. Paahon. Bring it on.
Subscribe to:
Posts (Atom)